Η Νέα Ερυθραία ιδρύθηκε από Έλληνες πρόσφυγες από την περιοχή της Ερυθραίας χερσονήσου της Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα από τα χωριά Λυθρί, Βουρλά , Αλάτσατα, Τσεσμέ, Σιβρισάρι, Καράμπουρνα, Μελί κ.α., οι οποίοι κατέφυγαν στην Κηφισιά μετά την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 . Οι πρώτες κινήσεις για τη δημιουργία της Νέας Ερυθραίας άρχισαν με την ίδρυση του Σωματείου Προσφύγων Κηφισιάς (1923) που είχε ως μέλημα την αστική αποκατάσταση. Τα πρώτα οικήματα εμφανίζονται το 1925 όταν το Υπουργείο Πρόνοιας απαλλοτριώνει 152 στρέμματα, τα οποία μοιράζονται σε 364 οικογένειες μέλη του Συλλόγου. Ακολούθησαν κι άλλες απαλλοτριώσεις περίπου 900 στρεμμάτων.
Έτσι ο Δήμος Νέας Ερυθραίας αρχίζει να λειτουργεί κατ’ αρχή ως οικισμός του Δήμου Αθηναίων το 1925. Το Σεπτέμβριο του 1927 θεμελιώνεται ο ιερός ναός της Ευαγγελίστριας και το κτίριο του 1ου δημοτικού σχολείου. Το 1ο δημοτικό σχολείο συνδέεται άμεσα με την ιστορία της Νέας Ερυθραίας και είναι σημείο αναφοράς για όλους τους Ερυθραιώτες. Στεγάστηκε σε μια ξύλινη παράγκα, που ήταν δύο αίθουσες και ένα δωμάτιο για το δάσκαλο, στο χώρο μπροστά από τον Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας και σ’ αυτό το χώρο λειτούργησε ως το 1931 που η κυβέρνηση Ε. Βενιζέλου με υπουργό Παιδείας τον Γ. Παπανδρέου έχτισε το κτίριο που στεγάζεται το σημερινό σχολείο.
Υπό την ασφυκτική πίεση των βιοτικών αναγκών το 1934 ο Δήμος Νέας Ερυθραίας γίνεται Κοινότητα με πρώτο πρόεδρο τον Γεώργιο Γεωργιάδη. Η οικονομική δραστηριότητα των πρώτων κατοίκων της Ν. Ερυθραίας άρχισε με την καλλιέργεια γης με κρασοστάφυλα κλήματα, με την τέχνη και το μεράκι των ανθρώπων της Μ. Ασίας.
Στις 14-12-37 η Κοινότητα καταργείται και η Κηφισιά εντάσσει την Νέα Ερυθραία στα διοικητικά της όρια προκειμένου να γίνει δήμος. Το καθεστώς αυτό συντηρείται ως το 1948 που η Ερυθραία αποσπάται από την κυριαρχία της Κηφισιάς και ξαναγίνεται Κοινότητα με πρόεδρο τον Δημήτρη Αναγνώστου. Στις 1/1/2011 με το Ν 3852/2010 ΦΕΚ 87Α/7-6-2010 (νόμος Καλλικράτη) η Νέα Ερυθραία είναι πλέον Δημοτική Ενότητα του Καλλικράτειου Δήμου Κηφισιάς μαζί με την Κηφισιά και την Εκάλη.
Τα τελευταία χρόνια ο δήμος έχει επιδείξει μια σημαντική δραστηριοποίηση με την ανάπτυξη πολιτιστικών, κοινωνικών δραστηριοτήτων και με την κατασκευή έργων υποδομής και κοινής ωφέλειας.
Το 1992, λειτούργησε το Λαογραφικό Μουσείο ‘Ενωσης Μικρασιατών Νέας Ερυθραίας. Το πρόσφατα ανακαινισμένο Μουσείο φιλοξενεί 1.380 αντικείμενα και περιλαμβάνει κειμήλια (λάβαρα, στολές, λευκά είδη, βιβλία, έγγραφα, χρηστικά αντικείμενα, κ.λπ.) από διάφορες περιοχές της Μικράς Ασίας που δώρισαν Μικρασιάτες, τόσο του Δήμου Nέας Ερυθραίας, όσο και από άλλα σημεία της Ελλάδας.
Σήμερα, η Δημοτική Κοινότητα Νέας Ερυθραίας υπάγεται στην χωροταξική υποενότητα του λεκανοπέδιου της Αττικής σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1515/1985. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του πολεοδομικού συγκροτήματος πρωτευούσης (Π.Σ.Π) σε απόσταση 15 χιλιόμετρων από το κέντρο της Αθήνας. Συνορεύει με τους πιο κάτω Δήμους και Κοινότητες : με το Δήμο Αχαρνών στα βόρειο-δυτικά, με το Δήμο Κρυονερίου και τη Δημοτική Ενότητα Εκάλης στα βόρεια και με τη Δημοτική Ενότητα Κηφισιάς στα ανατολικά, νότια και δυτικά. Η Δημοτική Κοινότητα Ν. Ερυθραίας έχει συνολική έκταση 6.500 στρέμματα. Εξ’ αυτών τα 3.460 στρ. αποτελούν την νομοθετημένη περιοχή σχεδίου πόλης, ενώ τα υπόλοιπα 3.040 στρ. είναι σήμερα εκτός σχεδίου (έκταση εντός Γ.Π.Σ. 4.000 στρ.).
Σύμφωνα με το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο ο οικιστικός ιστός της Νέας Ερυθραίας συγκροτείται από τέσσερις πολεοδομικές ενότητες
- Περιοχή Συνοικισμού
- Περιοχή Εθνικιστών και Αναπήρων Πολέμου
- Περιοχή Καστρί – Πολιτείας
- Περιοχή Μορτερό
Τα τελευταία χρόνια πυκνοδομείται το Καστρί, ενώ το Μορτερό δομείται και αναπτύσσεται μετά την ένταξη στο σχέδιο πόλης και του "Τριγώνου Εθνικής Αντίστασης".
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
- ‹ προηγούμενη
- 6 από 639
- επόμενη ›